Puls HR pisze o różnicach w zatrudnianiu i opłacaniu kobiet i mężczyzn, w szczególności tych związanych z obowiązkami opiekuńczymi. Czy kobiety są inaczej traktowane przez pracodawców niż mężczyźni? Czym jest "statystyczna dyskryminacja"? I czy można coś na nią zaradzić?

Komentuje, Magdalena Smyk z GRAPE:

Pracodawca nie mając pełnej informacji o kandydacie do pracy, może swoją decyzję podjąć w odniesieniu do uśrednionej informacji o grupie pracowników, do której ten kandydat należy [ten mechanizm to tzw. dyskryminacja statystyczna].

I tak: kobiety przeciętnie mają częstsze i dłuższe przerwy w pracy zawodowej niż mężczyźni. Te przerwy są w głównej mierze związane z obowiązkami opiekuńczymi. Prawdą jest też, że matki częściej biorą wolny dzień w pracy, żeby zająć się chorym dzieckiem. (...)

Pracodawca nie ma jednak pewności, czy w tym konkretnym przypadku nie wybiera między kobietą, która nigdy nie zostanie matką, a mężczyzną, który pójdzie na 32 tygodnie urlopu rodzicielskiego, a kiedy dziecko będzie starsze, będzie opiekował się nim w chorobie (zarówno urlop rodzicielski, jak i zwolnienie chorobowe na dziecko przysługuje obojgu rodzicom na takich samych zasadach). Tyle że podany przykład jest statystycznie zdecydowanie mniej prawdopodobny niż przypadek odwrotny. W Polsce zaledwie 1 proc. ojców decyduje się skorzystać z urlopu rodzicielskiego. Sygnał jest więc bardzo wyraźny. (...)

(...) kobiety wykonując funkcje opiekuńcze wolniej awansują, zarabiają mniej lub w ogóle nie podejmują pracy zawodowej. A w konsekwencji nierówności pogłębiają się i oddziałują na wiele sfer życia, również np. na dostęp i wysokość świadczeń emerytalnych.

Co w takim razie można zrobić? Badania i przykłady z innych państw (Skandynawia, Japonia) pokazują, że szansą jest promowanie równościowego rodzicielstwa oraz tworzenie wspierających warunków pracy dla kobiet i rodziców. Mężczyźni, którzy opiekują się dziećmi w ramach urlopów rodzicielskich, częściej biorą na siebie opiekę w czasie choroby. Kobiety odciążone z obowiązków opiekuńczych są lepszymi pracownikami. Wszyscy deklarują lepszy work-life balance i większą satysfakcję z życia.

Cały artykuł dostępny tutaj.

Puls HR, 5 września 2022 r.