W zależności od struktury gospodarki, pracownicy w danym kraju mogą być bardziej albo mniej narażeni na zakażenie w miejscu pracy. Przykładowo: w gospodarce, w mało osób pracuje w zawodach wymagających kontaktu z ludźmi, ryzyko zakażenia w ogóle jest niskie. Poza tym, kraje różnią się co do tego, jak wykonuje się w nich poszczególne zawody, bo tę samą pracę można różnie organizować.

Na podstawie deklaracji pracowników o tym, jak wygląda na co dzień ich praca, można oszacować, jak w poszczególnych krajach kształtowało się ryzyko zakażenia w miejscu pracy jeszcze przed pandemią. Przed pandemią występowały znaczne różnice w częstości kontaktów społecznych w różnych zawodach oraz państwach. W Polsce narażenie na zakażenie w miejscu pracy jest przeciętnie niskie z dwóch powodów:

• nawet w zawodach o podwyższonym ryzyku zakażenia, mamy przeciętnie mniej kontaktów,
• a w zawodach o wysokim ryzku zakażenia pracuje nieco mniej osób niż przeciętnie w innych krajach UE.

Metoda ta była przydatna podczas pierwszej fali COVID-19, lecz stała się mniej odpowiednia w miarę postępu pandemii, gdyż wzorce zachowań i kontaktów w miejscu pracy znacznie się zmieniły. Dlatego w D+ ponowiliśmy pytania o kontakty w miejscu pracy w kwietniu 2020 r. oraz prawie rok później, czyli w lutym 2021 r. Zapraszamy do lektury raportu!